موریانه ( Termite ) :
موریانه ها از راسته جوربالان ( ISOPTERA ) و بالا راسته سوسری ها و آخوندک ها ، حشراتی هستند با اندازه کوچک تا متوسط که به صورت دسته جمعی زندگی می کنند . موریانه ها دارای بدنی نرم و به رنگ روشن هستند و در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر فراوانند . موریانه ها عموما در مکانهای تاریک و مرطوب زندگی می کنند و از طریق ایجاد دالانهای زیر زمینی و و کانالهای سر پوشیده ، به داخل ساختمانها و محل های تأمین مواد غذایی نفوذ می کنند . قدرت تخریب صمغی که از آرواره موریانه خارج می شود به راحتی برای نفوذ در بتون ها امکان پذیر خواهد بود . موریانه ها در هیچ یک از فصول سال از فعالیت باز نمی ایستند و برخلاف اغلب حشرات به خواب زمستانی نمی روند . موریانهها به کندی حرکت میکنند به حکم طبیعت تا پایان عمر در دژ تاریکی که محل اجتماع آنها است به سر می برند زیرا در روشنایی آفتاب و فضای باز یارای ایستادگی در برابر دشمنان بیشمار خود را ندارند . موریانه ها خطرناک ترین موجودات برای سازه های چوبی هستند زیرا بدون ظاهر شدن و جلب توجه انسان ، ممکن است سقفی را به کلی ویران کنند و خسارت های زیادی را به بار آورند . امروزه در حدود دو هزار گونه موریانه در دنیا میشناسیم که در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر زندگی می کنند . در موریانهها نیز مانند مورچهها چند شکلی در هر دسته دیده میشود یعنی در هر اجتماع موریانه ، تعداد زیادی موریانه های کارگر و موریانه های مدافع یا سرباز موجود هستند . وظیفه کارگران تهیه غذا برای مجتمع است . موریانه ملکه قادر به حرکت نیست و برای زنده ماندن کاملاً به موریانههای کارگر متکی است . گروهی ازموریانه ها در زیر خاک زندگی می کنند ، گروهی در درون چوب های خشک وگروهی نیز در چوب های مرطوب زندگی می کنند . بر اساس ترجیح غذایی ، موریانه ها تقریباً فقط از چوب ، خاک و ذرات برگ تغذیه می کنند . سلولز غذای مطلوبی است که معمولاً به میزان زیاد در جاهایی که موریانه ها پیدا می شوند ، یافت می شود. اگرچه بعضی از موریانه ها در حال حمله به غلات ، مدفوع حیوانی و استخوان دیده شده اند .
انواع موریانه
در کل سه نوع موریانه طبقه بندی شده است :
زیرزمینی : دالانی در زیر زمین حفر میکنند و از طریق سطح زمین ، خود را به خانه ها می رسانند ( موریانه های ایران عمدتاً از این نوع هستند )
تپه ساز : با توجه به قدرت باروری زیاد جعیت کلنی آنها زیاد است . انتشار آنها بیشتر در آفریقا و تنها یک گونه آن در بلوچستان ایران یافت می شود .
چوب خشک : جنس نر و ماده این نوع پس از پرواز دسته جمعی از طریق سوراخ های موجود بر روی چوب ، وارد آنها شده و کلنی خود را تشکیل می دهند .
انواع موریانه با توجه به وظایف در داخل یک کلونی به گروه های زیر تقسیم می شوند :
موریانه کارگر : کارگران 5 میلیمتر طول دارند با سرهایی سفید و بدنی به رنگ خاکستری تیره ، ممکن است نر یا ماده باشند واندام تناسلی آنها رشد نمیکند و فعالیتی ندارد و فقط اثری از آن باقی است . موریانههای کارگر کاملاً کورهستند و کارشان جمع آوری خوراک و رسیدگی به بچهها و پرستاری از ملکه و نوزادان است
موریانه سرباز : رنگ آنها زرد و سرشان بیضی شکل است و یک جفت آرواره بلند و نوک تیز دارند که سلاح آنها محسوب می شود . کار آنها دفاع در برابر هجوم دشمنان است . لازم به ذکر است که مهمترین دشمن موریانه ها ، مورچه ها هستند .
موریانه ملکه : تنها فرد ماده در کلنی موریانه ها است که دارای شکمی بزرگ بوده و کارش فقط تخم گذاری است و می تواند تا سی هزار تخم در یک روز بگذارد . ملکه قادر به حرکت نیست و برای زنده ماندن کاملا به موریانه های کارگر وابسته است .
موریانه نر : دارای چهار بال هستند و پس از جفت گیری بالهای خود را از دست می دهند و عمر کوتاهی دارند
ساختار بدن موریانه ها
بسیاری از مردم موریانه را با مورچه سفید اشتباه میگیرند . اگر چه موریانه ها نیز مانند مورچهها جانورانی اجتماعی هستند ولی به کلی با آنها تفاوت دارند . موریانه کمری کلفت ، شاخکهای یکنواخت و خمیده و رنگ شیری و گاهی مایل به زرد و قهوه ای بور دارند . شکل هر موریانه به نوع وظیفه اش دراجتماع موریانه ها بستگی دارد . در دستگاه گوارش موریانه ها که از چوب استفاده میکنند ، موجودات تک سلولی زندگی میکنند که با موریانه ها زندگی اشتراکی دارند ، بدین شیوه که این تک سلولی ها آنزیمی به نام سلولاز ترشح میکنند که موجب تجزیه و نرم شدن چوبها میشود و در این حالت موریانه ها قادر به استفاده از آن خواهند بود . .در هر کلنی موریانه ممکن است انواع بال دار یا فاقد بال دیده شود و بالها در صورتی که وجود داشته باشند دو جفت هستند که هر دو جفت بال از نظر اندازه و شکل تقریبا یکسان است . در انواع بال دار موریانه ، بال در اندازه های کوتاه و بلند دیده می شود . بال دارای رگبال زیادی است و بال ها در هنگام استراحت روی بدن قرار می گیرند . در موریانه ها اندام دهانی از نوع جونده است . سینه و شکم در یک سطح عریض به هم متصل می شوند .
چرخه زندگی موریانه
نر و ماده موریانه بر خلاف مورچه ها و زنبور های عسل ، بعد از پرواز آمیزشی از هم جدا نمی شوند بلکه با از دست دادن بال به یک زندگی مشترک و طولانی در کنار هم می پردازند و تشکیل کلنی می دهند . موریانه نر و ملکه در یک روز آفتابی و معمولا پس از باران ، در فضا به پرواز در می آیند . این پرواز به منظور جفت یابی و انتخاب جفت مناسب می باشد ، سپس جفتگیری در داخل لانه انجام می شود و با حفر سوراخی ، ملکه تخم ها را در آن می گذارد . موریانه نر در کنار ماده باقی می ماند و همراه با او به امر محافظت از تخم ها مشغول می گردد . موریانه نر و ملکه بلافاصله بعد از پرواز جفتگیری ، بال های خود را از دست می دهند . نمف ها از تخم به وجود می آیند ، آنها موریانه های غیرفعال و توسعه نیافته اند که منتظر دریافت سیگنال های شیمیایی از ملکه که منجر به تغییرات می شود ، می باشند . یک تعداد نسبتاً کمی از نمف ها تبدیل به بالدارهای جنسی می شوند ( ۱۰ تا ۱۵ درصد جمعیت موریانه ها) تعدادی از آنها سرباز می شوند در حالی که اکثریت آنها به کارگر تبدیل می گردند . پس از باز شدن تخم ، والدین از ذخیره بدن خود ، نوزادان را تغذیه می نمایند . در کلنی علاوه بر کارگران ، نوزادان سن پایین هم فعالیت دارند .
اهمیت بهداشتی
موریانه ها از نظر بهداشتی برای انسانها هیچ مشکلی ایجاد نمی کنند و مشکلات ناشی از این حشرات بیشتر اقتصادی می باشد ، چرا که آنها از مواد سلولزی تغذیه کرده و به وسایل چوبی ، کاغذ ، کتاب و هرگونه موادی از این قبیل خسارت وارد می کنند .
خطرات و صدمات ناشی از موریانه ها
فواید موریانه ها
روشهای مبارزه با موریانه ها
1- تغییرات ساختاری : عبارت است از نامناسب کردن محیط جهت زیست موریانه ها با انجام روشهای زیر :
2- مبارزه شیمیایی : با استفاده از سموم مختلف و ایجاد سدی از مواد شیمیایی بین کلنی موریانه ها در داخل خاک و ساختمان ، جهت جلوگیری از نفوذ آنها به ساختمان
اما موثرترین و مقرون به صرفه ترین روش ، استفاده از دستگاههای دفع کننده موریانه ایران پراتیکس است که بدون صدمه به محیط زیست و بدون ضرر برای انسان ، باعث دفع دائمی موریانه ها از محل زندگی می گردد .